گوشت اضافه مقعدی چیست و چگونه ایجاد می‌شود؟

گوشت اضافه مقعدی (Anal Skin Tags) در اثر تورم در ناحیه مقعد ایجاد می‌شود. این تورم باعث کشیدگی پوست شده و پس از کاهش تورم ، پوست اضافی باقی می‌ماند. این پوست اضافی همان گوشت اضافه مقعدی را تشکیل می‌دهد. این مشکل معمولاً خوش‌خیم است اما ممکن است باعث ناراحتی شود. به همین دلیل معمولاً برداشته می‌شود.

علل ایجاد گوشت اضافه مقعدی

تورم در ناحیه مقعد ، عامل اصلی ایجاد زائده گوشتی در مقعد است. از دلایل رایج ایجاد این عارضه می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• مشکلات گوارشی (یبوست و اسهال)
• ورزش‌های سنگین و بلند کردن اجسام سنگین
• بارداری
• هموروئید (بواسیر) و لخته ‌های خونی
• بیماری کرون و سایر بیماری ‌های التهابی

تفاوت بین هموروئید و زائده گوشتی مقعدی

گوشت اضافه مقعدی را می‌توان به ‌عنوان تکه ‌های شل پوست اضافی در نظر گرفت. این زائده ‌ها معمولاً مضر نیستند و خونریزی نمی‌کنند مگر اینکه به ‌طور تصادفی تحریک شوند. اما اغلب آزارد هنده هستند و احساس ناخوشایندی ایجاد می کنند.
از سوی دیگر ، همورویید ناشی از تورم رگ ‌ها است و می‌تواند داخل مقعد یا راست ‌روده ایجاد شود. اما اغلب در خارج از مقعد نیز ظاهر می‌شود.

تشخیص گوشت اضافه مقعدی

بیماران باید به علائمی که بدن شان ارسال می‌کند توجه داشته باشند. اگر هرگونه تغییر غیرمعمولی مشاهده کردید ، بهتر است با جراح گوارش مشورت کنید. خونریزی ، درد ، حساسیت ، خارش و ناراحتی از نشانه ‌هایی هستند که باید مورد توجه قرار گیرند پزشک معمولاً می‌تواند این عارضه را از طریق معاینه بصری یا معاینه فیزیکی تشخیص دهد. در برخی موارد ، پزشک آزمایش ‌های بیشتری مانند پروکتوسکوپی را تجویز می کند. سایر روش ‌های ارزیابی شامل آنوسکوپی ، سیگموئیدوسکوپی و کولونوسکوپی می باشد. همچنین ، در برخی شرایط ، پزشک نمونه ‌ای از بافت (بیوپسی) برای آزمایش را بر می دارد. تصمیم پزشک به عواملی مانند احتمال ابتلا به بیماری ‌های دیگر (مانند سرطان) بستگی دارد.

در نظر داشته باشید که علائم گوشت اضافه مقعدی می‌توانند مشابه علائم سایر بیماری ‌های جدی تر باشند اما این موارد نادر هستند. در هر صورت ، برای تشخیص دقیق و برنامه درمانی مناسب ، باید توسط پزشک معاینه شوید.

درمان زائده گوشتی در مقعد

در بیشتر موارد ، گوشت اضافه مقعدی را می‌توان در مطب پزشک و بدون نیاز به رفتن به بیمارستان ، برداشت. روش معمول به این صورت است که پزشک ابتدا بی ‌حسی موضعی را استفاده کرده و در برخی موارد آرام ‌بخش تجویز می‌کند. سپس ، با استفاده از چاقوی جراحی بریده و برش ‌ها را با بخیه‌ های جذبی می بندد. برخی پزشکان به‌ جای چاقوی جراحی از لیزر یا نیتروژن مایع برای برداشتن زائده استفاده می کنند.

مقایسه گوشت اضافه مقعدی و زگیل مقعدی

گاهی اوقات این زائده  با زگیل مقعدی اشتباه گرفته می شود. زگیل مقعدی ناشی از عفونتی است که توسط برخی از انواع ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می‌شود. این زگیل‌ ها معمولاً در ابتدا بسیار کوچک هستند اما گاهی رشد کرده و بزرگ می شوند. در برخی موارد ، زگیل ‌های مقعدی به‌ صورت خوشه ‌ای ظاهر شده و نواحی وسیعی از اطراف مقعد را در بر می‌گیرند. در مقابل ، گوشت اضافه مقعدی معمولاً به‌ صورت چند زائده منفرد شکل می‌گیرد و در تعداد زیاد ظاهر نمی‌شود.

برداشتن گوشت اضافه مقعدی

هرگز سعی نکنید گوشت اضافه مقعدی را خودتان بردارید یا از کیت ‌های حذف زائده ‌های پوستی که برای سایر نقاط بدن استفاده می شود ، بهره ببرید. ناحیه مقعد دارای باکتری ‌های طبیعی زیاد و شرایط مرطوب است بنابراین خطر عفونت و بهبود نامناسب در این قسمت از بدن بسیار بالاست. به دلیل حساسیت ناحیه مقعد ، برداشتن زائده باید توسط متخصص انجام شود. اگر نیاز به برداشتن این زائده ‌ها باشد ، پزشک با استفاده از یک روش ساده و قابل تحمل در مطب ، آنها را بر می دارد.

پیشگیری از گوشت اضافه مقعدی

برخی از عوامل خطر ایجاد گوشت اضافه مقعدی را می‌توان کنترل کرد.

اقدامات مفید برای پیشگیری  ، شامل موارد زیر است:

• هیدراته بمانید و رژیم غذایی متعادلی داشته باشید که حاوی فیبر بالا باشد. این کار باعث ایجاد حرکات روده‌ ای نرم و منظم شده و از فشار زیاد بر مقعد جلوگیری می‌کند.
• تمیز کردن ملایم و صحیح ناحیه مقعد پس از دفع مدفوع می‌تواند از تحریک این ناحیه جلوگیری کند.
• حفظ سبک زندگی سالم به بهبود عملکرد گوارشی و کنترل وزن کمک می‌کند. اضافه وزن باعث افزایش فشار روی مقعد شده و احتمال ایجاد گوشت اضافه مقعدی را بیشتر می‌کند.
• از پوشیدن لباس زیر تنگ ، به‌خصوص از جنس الیاف مصنوعی ، خودداری کنید. این نوع لباس ‌ها می‌توانند باعث ایجاد اصطکاک و افزایش احتمال ایجاد این مشکل شوند. استفاده از لباس ‌های گشاد و تنفس ‌پذیر احتمال ایجاد این عارضه را کاهش می‌دهد.

چه زمانی برداشتن گوشت اضافه مقعدی توصیه می‌شود؟

در موارد نادر ، توصیه می‌شود که گوشت اضافه مقعدی از طریق جراحی برداشته شود. جراحی زمانی پیشنهاد می‌شود که این زائده ‌ها بسیار برجسته ، زبر یا بزرگ باشند. فشار و اصطکاک می‌تواند باعث التهاب نواحی مجاور یا مقابل پوست شود. پیش از انجام جراحی ، ابتدا باید سایر بیماری ‌های کانال مقعدی بررسی یا درمان شوند. همچنین ، در صورت وجود التهاب ، باید قبل از عمل ، این التهاب کاهش یابد.

نحوه انجام جراحی گوشت اضافه مقعدی

جراحی به ‌صورت سرپایی انجام می‌شود. بیمار بلافاصله پس از عمل می‌تواند به خانه بازگردد. بی‌حسی موضعی یا منطقه ‌ای برای انجام این عمل کافی است. اما در برخی موارد ، از بیهوشی عمومی یا بی‌ حسی نخاعی نیز استفاده می‌شود. امروزه جراحی گوشت اضافه مقعدی معمولاً با چاقوی الکتریکی انجام می‌شود. پزشک سعی می‌کند تا حد امکان پوست را حفظ کند تا حساسیت ناحیه مقعد باقی بماند و پس از عمل ، تنگی مقعد ایجاد نشود. زخم‌ها معمولاً با گاز استریل پوشانده می‌شوند و از بخیه استفاده نمی شود. دلیل این امر این است که ناحیه مقعد محل تجمع بسیاری از میکروب ‌هاست و بخیه زدن ممکن است باعث ایجاد عفونت یا آبسه شود. عمل جراحی بین ۱۰ تا ۲۰ دقیقه طول می‌کشد. زخم معمولاً در عرض چند روز بهبود می‌یابد ، به شرطی که از آن مراقبت شود. استراحت کاری به مدت ۳ تا ۷ روز توصیه می‌شود.

عوارض جانبی احتمالی جراحی گوشت اضافه مقعدی

جراحی گوشت اضافه مقعدی ممکن است با برخی عوارض موقتی همراه باشد. از جمله آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• کبودی

گاهی پس از جراحی هماتوم یا لخته خون یا کبودی ایجاد می‌شود. اما معمولاً در عرض چند روز از بین می‌رود.

• درد زخم

زخم ‌های کوچک معمولاً درد چندانی ندارند. اما اگر ناحیه تحت درمان وسیع باشد ، درد ممکن است شدید تر باشد و مدت بیشتری طول بکشد. برای کاهش درد ، از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن یا دیکلوفناک می‌توان استفاده کرد.

• بررسی بافت ‌شناسی

نمونه بافت برداشته ‌شده همیشه توسط پاتولوژیست‌ ها زیر میکروسکوپ بررسی می ‌شود تا نوع سلول‌ ها مشخص شده و احتمال وجود بیماری‌ های جدی ‌تر رد شود. گوشت اضافه مقعدی نرم ، دارای اپیدرم کراتینه و بافت همبند شل با رگ ‌های خونی زیاد است که به‌ راحتی از سایر بیماری ‌ها متمایز می‌شود.

مراقبت‌های بعد از جراحی گوشت اضافه مقعدی

• برای کمک به بهبود زخم ، ناحیه مقعد را به مدت ۲ تا ۳ هفته فقط با آب ولرم بشویید.
• از مصرف صابون ، شامپو بدن ، دستمال مرطوب ، پماد یا مواد ضدعفونی‌کننده خودداری کنید.
• برخی افراد پس از جراحی بیش‌ازحد ناحیه زخم را مثلاً با محلول ‌های ضدعفونی‌کننده ، ضد عفونی می کنند یا در حالت نشسته ، حمام می‌گیرند یا چندین بار در روز آن را شستشو می‌دهند. این کار ممکن است اثر منفی داشته باشد. بنابراین اجازه دهید زخم به‌ طور طبیعی بهبود یابد.
• تا زمانی که زخم کاملاً بهبود نیافته ، از حمام یا دوش طولانی پرهیز کنید.
• پس از دفع مدفوع ، از دستمال توالت نرم و خشک استفاده کنید و ناحیه مقعد را به ‌آرامی تمیز کنید. از مالش شدید یا شستشوی بیش ‌ازحد خودداری کنید ، زیرا این کار می‌تواند باعث تحریک مکانیکی پوست و زخم شود.