کیست مویی که با عنوان کیست پیلونیدال (pilonidal cysts) نیز شناخته می شود ، یک کیسه گرد حاوی بافت است. این نوع رایج کیست در شکاف باسن شکل می گیرد و معمولاً به دلیل عفونت پوستی ایجاد می‌شود. کیست‌های پیلونیدال یک بیماری شایع هستند و متاسفانه بسیاری از افراد به دلیل خجالت ، از بیان این مشکل خودداری کرده و برای درمان آن اقدام نمی کنند.
آیا کیست مویی دردناک است ؟
کیست های پیلونیدال می‌توانند دردناک باشند و نیاز به درمان دارند. کیست مویی کمر گاهی به صورت مشکل حاد و گاهی به صورت یک مشکل مزمن ظاهر می شوند. در صورتی که کیست مویی درمان نشود ، می‌تواند به آبسه یا همان کیسه های متورم عفونی و حفره های سینوسی تبدیل شوند.
چه کسانی دچار کیست مویی می شوند ؟
هر فردی ممکن است دچار این عارضه شود ، اما برخی افراد در معرض خطر بیشتری قرار دارند که شامل گروه های زیر می باشد:
- مردان که اغلب سه تا چهار برابر بیشتر از زنان به کیست پیلونیدال مبتلا می‌شوند.
- افراد بین سن بلوغ و ۴۰ سالگی در میانگین سنی بین ۲۰ تا ۳۵ سال
- افرادی با مشاغلی از قبیل رانندگان و کارکنان اداری که تقریباً تمام روز را می نشینند.
- افرادی که اضافه وزن یا چاقی دارند.
- افرادی که موهای ضخیم یا زبر دارند.
- افرادی که لباس های تنگ می پوشند.
آیا کیست مویی ارثی است؟
در برخی موارد ، کیست پیلونیدال می تواند ارثی باشد. بررسی تاریخچه خانوادگی می‌تواند در تعیین ابتلا به کیست های پیلونیدال نقش داشته باشد. ایجاد کیست مویی در مردان در مقایسه با زنان معمولاً بیشتر است.
آیا کیست مویی مسری است؟
کیست پیلونیدال یک وضعیت پوستی غیرمسری است به این معنی که به دیگران منتقل نمی شود.
علائم و دلایل ابتلا به کیست پیلونیدال چیست؟
متخصصان هنوز همه دلایل ایجاد این کیست را پیدا نکرده اند. البته ، مشخص است که موهای درون روییده در شکاف باسن منجر به عفونت پوستی می‌شوند و باعث تشکیل کیست مویی می‌گردند. در صورتیکه این مشکل بدون درمان رها شود ، ممکن است به آبسه یا حفره سینوسی منجر گردد.
علائم کیست مویی چیست؟
- دردی که هنگام نشستن بدتر می‌شود.
- وجود یک فرورفتگی کوچک یا ناحیه متورم بزرگ بین باسن که معمولاً قرمز و حساس می شود.
- آبسه ای که از آن چرک یا خون خارج می‌شود و ممکن است بوی بدی داشته باشد.
- احساس حالت تهوع ، تب و خستگی شدید
کیست مویی چگونه تشخیص داده می‌شود؟
پزشک ابتدا معاینه بدنی کاملی را انجام می‌دهد. در طول معاینه ، شکاف باسن برای علائم کیست بررسی می شود. اگر کیست پیلونیدال وجود داشته باشد ، باید با چشم غیرمسلح قابل مشاهده باشد. در موارد نادر ، پزشک برای بررسی حفره های سینوسی زیر پوست ، سی تی اسکن یا ام آر آی را تجویز می کند.
این عارضه چگونه درمان می شود؟
اگر به یک یا چند کیست پیلونیدال مبتلا باشید ، برنامه درمانی متناسب با شرایط شما ارائه می‌شود. این درمان به پاسخ های به دست آمده از چند سؤال بستگی دارد:
آیا قبلاً کیست پیلونیدال داشته‌اید؟
آیا در همان ناحیه مشکلات پوستی دیگری مانند آبسه یا حفره سینوسی رخ داده است؟
سرعت بهبود تان چقدر است؟
بسته به شدت علائم ، گاهی جراحی کیست مویی مورد نیاز خواهد بود.
سپس با انتخاب گرینه درمان مناسب با شرایط بیمار ، برای از بین بردن این کیست اقدام می کند. برخی از روش های درمان شامل موارد زیر می باشد:
- تخلیه کیست : این روش در مطب پزشک انجام می‌شود و در واقع بهترین درمان کیست مویی است که تنها با یک برش کوچک برای تخلیه کیست عفونی انجام می شود.
- تزریق : تزریق فنول که یک ترکیب شیمیایی اسیدی است می‌تواند کیست های خفیف و متوسط را درمان و از بازگشت آن ها جلوگیری کند.
- آنتی بیوتیک ها : اگر بخواهیم در مورد درمان کیست مویی با دارو صحبت کنیم ، باید به آنتی بیوتیک ها اشاره کنیم. آنتی بیوتیک ها التهاب پوستی را درمان می‌کنند اما به‌تنهایی قادر به درمان کیست پیلونیدال نیستند. بنابراین هر چند به آن بعنوان درمان بدون جراحی کیست مویی نگریسته می شود ولی نمی توان آن را بعنوان یک راه حل قطعی درمان تلقی کرد.
- لیزر درمانی : لیزر درمانی می‌تواند موهای درون روییده را از بین ببرد.
در زمان انتظار برای درمان ، می‌توانید با استفاده از کمپرس گرم ، درد خود را کاهش دهید. همچنین استفاده از صندلی یا تشک بادی می تواند به کاهش درد کمک کند.
در چه مواردی جراحی کیست مویی مورد نیاز است؟
اگر این عارضه مزمن باشد و حفره سینوسی زیر پوست ایجاد شده باشد ، ممکن است به جراحی برای خارج کردن و درمان کیست باسن نیاز داشته باشید. پس از جراحی ، مراقبت از زخم برای پیشگیری از عفونی شدن آن ضروری است.
آیا پیلونیدال می تواند خودبه‌خود برطرف شود؟
گاهی اوقات ، کیست‌های پیلونیدال تخلیه شده و خود به خود ناپدید می‌شود. اما اگر از نوع مزمن باشد ، علائم ممکن است به صورت دوره‌ای ظاهر و ناپدید شوند.
چگونه می توان از کیست مویی پیشگیری کرد؟
چندین اقدام برای پیشگیری و جلوگیری از بازگشت آن وجود دارد که عبارتند از:
- شستشو و خشک کردن منظم باسن
- کاهش وزن در صورت داشتن اضافه وزن
- اجتناب از نشستن طولانی مدت برای کاهش فشار بر ناحیه
- اصلاح موهای اطراف باسن یا استفاده از روش های حذف مو برای جلوگیری از بروز کیست مویی
